The Road to the Jack, Dag 3 – Brownsville – Huntsville

Na een wat langere nachtrust en een licht ontbijt om negen uur meteen maar richting Helen’s Bar B Q gereden. Het restaurant gaat pas om tien uur open, maar als er nu geen vuur brandt dan kunnen we meteen door want dan is er zeker geen barbecue.

Bij aankomst worden we blij want uit het smoke house komt rook. We parkeren de auto en kijken door de hordeur naar binnen. Ja hoor, er is vuur. Ook brandt het “open” bordje al, dus gaan we naar binnen. Eenmaal door de deur beland je in een ruimte die het midden houdt tussen een woonkamer en een restaurant. De muren rood geverft en overal krantenknipsels en barbecue bordjes, alles bruin aangeslagen door de rook die vanuit het smoke house via de keuken ook hier hangt.

Via een luik in de muur bestellen we bij Helen’s kleindochter eten. Voor ribs en polish sausages zijn we te vroeg, maar er is wel pork en bologna (een soort boterhammenworst). We vragen genoeg om met z’n vieren te kunnen proeven en of we misschien even in het smoke house mogen kijken? “Natuurlijk, ga je gang!” In het smoke house is het bloedheet door het vuur en er hangt een prikkende rook, ze stoken aan de ene kant vuur van hickoryhout en de sintels daarvan worden dan in de brick pit geschept. Daar liggen varkensschouders, ribs, polish sausages en soms kalkoenpoten in.

Dit is barbecue in zijn puurste vorm, geen opsmuk, gewoon vuur, rook en vlees. En het resultaat was fantastisch! De bologna heerlijk door de rook, de pulled pork sappig en lekker zoet door de saus, goede aardappelsalade, coleslaw en baked beans. Alles door Helen zelf gemaakt.

Helen kwam ook nog even een praatje maken en uitleg geven. Dit alles maakte de teleurstelling van gisteren en onze beslissing om de plannen te wijzigen voor vandaag meer dan goed.

Doordat we langer in Brownsville moesten blijven omdat we toch bij Helen’s Bar B Q wilden eten zat een bezoek aan Memphis er qua tijd niet in. Omdat we nu wat meer tijd hadden om naar Huntsville, AL te rijden konden we dat doen via Tupelo, MS.

Daar is Elvis Presley geboren en zijn geboortehuis staat er nog. Een tweekamerhuisje zonder toilet, stromend water of elektriciteit. Er is een museum, kapel en souvenierwinkel bij gebouwd maar eigenlijk heeft het dat niet nodig, dat kleine huisje zelf is voor mij genoeg. In pure armoede leefde Elvis daar, wat een contrast met de rijkdom die hij later had en Graceland waar hij woonde.

Na onze culturele stop door met de barbecue road trip, op naar Big Bob Gibson’s in Decatur, AL. Frits en ik waren hier al eerder in 2012, voor Hetty en Mike was dit hun eerste bezoek.

Big Bob Gibson’s is in de barbecuewereld erg geliefd vanwege de boeken van de huidige pitmaster Chris Lilly. Chris heeft ook heel veel prijzen gewonnen met barbecue. Maar ook nu hadden we dezelfde ervaring als de eerste keer, is dit het nu?

Ik had een combination platter met pulled pork, brisket en kip. De pulled pork was erg aan de droge kant. De kip ook en ook de beroemde witte barbecuesaus kon deze niet meer redden. De brisket was lekker. De aardappelsalade vond ik lekker, maar ik was de enige. De coleslaw is ook iets waar je van moet houden omdat er appel in zit.

Hoogtepunt was eigenlijk het dessert. Bij Big Bob hebben ze heerlijke pecan, coconut cream, peanut butter en lemon pie. En als je toetje het lekkerst is dan klopt er voor mij toch iets niet helemaal als je een barbecuerestaurant bent.

Na Big Bob zijn we naar ons hotel in Huntsville, AL gereden, hebben nog wat gewinkeld en zijn toen nog een afzakkertje gaan pakken bij de Hooters naast het hotel. Morgen vroeg richting Lynchburg, opbouwen voor de wedstrijd. Hopelijk kan dat droog want er wordt voor de middag regen voorspeld.