Funky Beer Can Chicken, bierblikkip maar dan een beetje anders

De volgende test op de Big Green Egg was Funky Beer Can Chicken, oftewel kip op een bierblikje met mijn nieuwe Funky Chicken Rub.
Na de low & slow sessie van maandag wilde ik weten of het eitje ook op hogere temperaturen mooi stabiel bleef. Dan is een kip op een blikje een leuk gerecht om dat mee te testen want die moet op 175°C / 350°F gegaard worden. Ook een mooi moment om mijn nieuwe kipkruidenmengsel weer eens uit de kast te halen.

De BGE ging weer net zo makkelijk aan als de vorige keer, wat is dat toch simpel, ook het op temperatuur komen lukte prima. Ik laat de temperatuur nu redelijk in de buurt komen en dan zet ik de onderste schuif (bij deze temperatuur) voor de helft dicht en regelaar bovenop ook. Loopt de temperatuur verder door dan gaat onder nog verder dicht totdat ik op het punt kom waar de temperatuur niet verder oploopt, en dat is dan mooi toevallig in de buurt van waar ik hem hebben wilde, met de regelaar boven kun je dan nog een beetje fine-tunen.
Ik was van plan om de kip in een lekbak op het rooster te zetten, maar daar was hij te hoog voor, dan kon de deksel niet dicht. Geen probleem, rooster eruit en gewoon met lekbak en al direct op de plate setter die met de poten omhoog lag (de stand voor indirect grillen).

Ik doe mijn kippen in de Weber meestal zo’n 5 kwartier. Aan het spit iets korter. Ik dacht dat hij in de BGE ook wel klaar zou zijn in die tijd. Na een uurtje de temperatuur even naar de 200°C / 400°F gedaan voor een mooi knapperig velletje en daarna de temperatuur gemeten. Oeps, 93°C / 200°F in de borst. Dat is iets te veel, een kippetje gaart dus wat sneller op deze manier. Maar tot mijn verbazing was het eindresultaat prima, totaal niet droog, gewoon een lekkere malse kip. En het velletje? Lekker knapperig, net zo lekker als dat ik hem van het spit krijg, dat had ik helemaal niet verwacht!
De rub heb ik nu zoals ik hem wil, een milde kruidige rub met mediterrane invloeden.

Wat heb ik van deze sessie geleerd? Mijn kip was sneller gaar dan op de Weber, geen idee waarom, want ik doe ze in beide op dezelfde temperatuur. Misschien omdat de warmte nu ook van onder kwam omdat hij op de platesetter stond en op de weber staat hij op het kolenrooster, waar onder het koud is. Verder was de kip ondanks dat hij te gaar was erg mals en had en lekker krokant velletje. De temperatuur was erg makkelijk op te schroeven, van 175 naar 200°C is een kwestie van een paar minuten, gewoon de schuiven even wat meer open en je ziet hem oplopen. Volgende keer rekening houden met de snellere garing en al eerder gaan meten, kijken hoe het dan is qua malsheid, het kan alleen maar beter worden.

Funky Beer Can Chicken

Ingrediënten:
1 kip
olijfolie
funky chicken rub (recept vind je hier)

extra:
blikje bier, ik gebruik halve liters
ppecan rookhout

Bereiding:
Maak je barbecue klaar voor indirect barbecueën op 175°C / 350°F.

Smeer de kip in met olijfolie en bestrooi rijkelijk met de funky beer can chicken rub, wrijf dit goed in de kip.

Haal met een blikopener de bovenkant van het blikje en gooi de helft van het bier weg, opdrinken mag ook.

Plaats de kip op het blik.

Bij een kogelbarbecue als de weber plaats je de kip op het kolenrooster naast de brandende kolen. In een kogelbarbecue duurt het ongeveer 5 kwartier voor de kip klaar is, draai de kip op de helft van de tijd een slag, zo krijgen beide kanten evenveel warmte.
In een keramische barbecue als de Big Green Egg plaats je de plate setter met de poten naar boven en zet je de kip in een lekbak daarop.

Je funky beer can chicken is gaar als de borst 76°C / 170°F en in de dijen 82°C / 180°F is, meet wel in het dikste deel van de borst en de dij en pas op dat je niet tegen het bot aanzit.