Het is alweer even geleden dat er hier een boekbespreking stond maar Martijn van Vuur en Rook vroeg of ik eens mijn licht wilde laten schijnen over Roken, Drogen en Pekelen van Dick en James Strawbridge.
De naam Strawbridge zei me in eerste instantie niets maar toen ik het boek in handen kreeg herkende ik beide heren meteen van de BBC serie It’s not easy being green. Een leuke serie waarin ze laten zien hoe je groen kunt leven en je eigen eten kunt verbouwen. Dit boek ligt in het verlengde hiervan en laat je zien hoe je van allerlei verse producten zoals vlees, vis, zeevruchten en eieren heerlijke gerechten maakt.
Na een korte inleiding wordt de materie netjes opgebroken in hoofdstukken voor de diverse technieken. Pekelen, droog zouten, drogen, warm en koud roken, het komt allemaal aan bod in een eigen hoofdstuk. De verschillende bereidingsmethodes die bij deze technieken horen worden aan het begin van ieder hoofdstuk uit de doeken gedaan. Daarna volgt een aantal recepten om het zelf uit te proberen. Dit alles duidelijk uitgelegd aan de hand van illustraties en veel foto’s.
Een deel van de recepten kun je prima op de barbecue maken. Voor anderen zul je iets anders nodig hebben, zoals een rookkast, maar daar staan dan weer tekeningen voor in het boek. Omdat dit een van origine Engels boek is wordt er regelmatig gewerkt met ingrediënten die je niet vaak ik de Amerikaanse barbecueboeken tegenkomt, bijvoorbeeld duivenborst, en zo vormt het voor mij een plezierige aanvulling op de rij boeken die hier in de kast staat.
Al met al een erg leuk boek, vlot geschreven, veel informatie en beeldmateriaal, leuke recepten waarvan je er zeker binnenkort hier een aantal terugziet!
Roken, Drogen, Pekelen (Uit Eigen Tuin & Keuken) – Dick & James Strawbridge
ISBN: 9789059564619
Fontaine Uitgevers
o.a. te koop bij Vuur en Rook, Bol.com
De vaste bezoekers hier weten het natuurlijk al lang maar ik ben dol op bacon, speklapjes etc. Dit recept voor Walchers Gilden Spek stond al een tijd op 
Echt moeilijk is het niet om te maken, het enige dat je moet kunnen is je barbecue een ruim een uur stabiel op 165°C kunnen houden. Ook de ingrediënten zijn niet lastig te vinden, op het colorozo zout na misschien. Dat is iets dat niet standaard in de schappen staat. Maar loop daarvoor even naar je slager en vraag om wat colorozo-, nitriet- of kleurzout. Iedere behoorlijke slager heeft dat en met een beetje mazzel krijg je het nog gratis mee ook.
Doe het vlees in een afsluitbare zak (ziploczak) en doe de marinade erbij. Wrijf de marinade goed in het vlees.
Nu mag het 3 dagen de koelkast in zodat de marinade goed in kan trekken.
Even laten rusten onder een stukje folie en dan aanvallen!
Via de diverse sociale media en het BBQ Genootschap was het al bekend gemaakt maar mocht je het daar hebben gemist, BBQ partner in crime, 
Dinsdag was ik bij de presentatie van het Barbecue Magazine. Deze eenmalige uitgave is een initiatief van Henry Harzevoort. Henry heeft 23 vooraanstaande barbecueërs gevraagd om recepten aan te leveren en dat alles is verzameld in een schitterende glossy. Ik sta er zelf ook in met ruim 4 pagina’s 
Martijn van Vuur en Rook vroeg of ik een mes wilde testen van de nieuwe webwinkel die hij heeft geopend, 
Dit keer geen recept van de barbecue, alhoewel je ze er best op zou kunnen maken, maar wel iets dat goed van pas komt bij het barbecueën, hamburgerbroodjes.
Start het deeg programma en laat een mooi elastisch deeg kneden, kijk of je er een vliesje van kunt trekken (zie boven), zo niet laat nog iets langer kneden. Zet de broodbakmachine uit.
Leg de bollen op bakplaten en druk ze plat, dek ze weer af met het plasticfolie en laat ze 1 uur rijzen.
Verwarm 25 minuten voor dat de 2de rijs eindigt, de oven voor op 200-225°C.
Bak de broodjes in 15 minuten bruin en laat volledig afkoelen op een rooster.
Hoewel het nog vroeg in het jaar is heb ik toch al weer wat leuke dingen langs zien komen die handig zijn voor het barbecueën. Eén daarvan is 
Dan de pluspunten , je kunt met een druk op de knop het display een slag draaien, zo kun je onder elke hoek meten en toch makkelijk kunt aflezen. Hoe vaak iets van onderaf moet meten zou ik niet weten, maar het is handig dat het kan op het moment dat je het ooit nodig zou hebben.
Het verlichte display is toch ook wel makkelijk hoor, zeker zoals nu met de donkere dagen. Ook in het donker kun je even snel kijken of je steak al klaar is.
En er zit een schakelaar op waarmee je tussen graden Celsius en Fahrenheit kunt schakelen. Zeker voor ons barbecueërs handig als je eens iets maakt uit een Amerikaans BBQ boek en geen zin hebt om de temperatuur om te rekenen. De Thermapen kun je ook omschakelen, maar dan moet je hem openmaken, niet echt handig.
De rub van Head Country is één van de eerste rubs die ik meenam van vakantie in de VS. Indertijd kreeg hij erg goede recensies op de Amerikaanse barbecue forums. Voor mij is het nog steeds één van mijn favoriete rubs voor op kip maar dat komt deels ook omdat ik hem al lang gebruik en hij voor mij zo herkenbaar en vertrouwd is. De karakteristieke smaak van dit kruidenmengsel komt ondermeer door de toevoeging van rookaroma en MSG, een smaakversterker die er bijvoorbeeld ook voor zorgt dat je niet maar één handje chips kunt nemen.
Het is een hele tijd een probleem geweest om hem te kopen maar nu is 
Ik probeer de laatste tijd wat meer op te letten bij wat ik eet. Niet dat barbecue ongezond is, integendeel, maar de groenten schoten er vaak wat bij in en al dat gebak van 
Voeg het rookhout toe aan je vuur en leg de avocado helften op de barbecue, weg van het vuur en sluit de deksel.
